Harry Hoek, ontwerper van het Rotterdams Schaakspel, over de totstandkoming van zijn geesteskind.

Vanaf de jaren 90 is hij al met het Rotterdams Schaakspel bezig. Harry Hoek, geboren en getogen in Schipluiden, wil graag uitleggen wat een niet-Rotterdammer bezielt om jaren van  zijn leven in dit project te steken. “Ik werk bij de Openbare Bibliotheek Rotterdam als organisator en inrichter van tentoonstellingen maar ik woon in Schiedam. Al jaren fiets ik elke dag naar mijn werk en bewonder ik de bijzondere architectuur van Rotterdam.”

Alexander Calder travelling chess set 1942

Reisschaakspel door Alexander Calder uit 1942

Liefde
Oké, dat verklaart de liefde voor de gebouwen maar waarom dan een schaakspel? “Vroeger, als jochie, speelde ik zelf veel schaak.En verschillende ontwerpers die ik bewonder hebben ook schaakspellen ontworpen.” De beroemde Amerikaanse beeldhouwer Alexander Calder, is één van hen. Er is maar één beeld van Calder in Nederland te vinden en dat staat in Rotterdam: Le Tamanoir uit 1963. Calder, zelf een fanatiek schaker, ontwierp in 1942 een reis-schaakspel.

Terug naar Harry. Hij liep al een tijdje rond met het idee voor een schaakspel van Rotterdamse gebouwen maar er was geen geschikte dame. Pas met de komst van de elegante Erasmusbrug in1996 had hij haar gevonden. Hij ontwikkelde de eerste versie van het Rotterdams Schaakspel in een niet-abstracte uitvoering. Het bleek te kostbaar om dit schaakspel op de markt te brengen maar het Schaakstukkenmuseum heeft een exemplaar van dit unieke ontwerp in haar collectie.

Strakke gebouwen als inspiratie
Het schaakspel lag vervolgens jaren in de kast de verstoffen totdat Harry bij een van zijn fietstochten het nieuwe Scheepvaart en Transport college zag. “De vorm van dat strakke gebouw lijkt echt enorm op de vorm van het paard in het schaakspel. Ik kreeg weer inspiratie en ben op zoek gegaan naar nog meer nieuwe gebouwen die overeenkomsten hebben met schaakstukken. Het World Trade Center en Gebouw de Maas, gelegen aan de Boompjes, pasten precies in dit plaatje.” Voor de pionnen zouden de Kubuswoningen ideaal zijn en zo was het idee voor een abstract schaakspel geboren. Harry vond het niet alleen mooier maar het was ook makkelijker om te maken. En makkelijker is goedkoper, iets wat hard nodig was.

Samen met zakelijk partner Carel van der Poel liep hij jarenlang bedrijven en (deel-)gemeentes af om geld te ronselen. Iedereen vond het een geweldig en mooi idee maar voldoende geld kwam er niet. Harry en Carel dienden daarom in 2008 het  ontwerp van het schaakspel, maar dan in XL formaat voor op straat, in bij RotterdamIdee. Dit is een initiatief van de stad om ideeën van haar inwoners te verwezenlijken. Het Groot Rotterdams Schaakspel werd een van de uitverkoren ideeën en de heren kregen een startkapitaal van € 5000,- om het ontwerp uit te voeren.

Het Rotterdams Schaakspel door Harry Hoek

Essentiële rol Schaakstukkenmuseum
Door de onmisbare financiële hulp van het Schaakstukkenmuseum kon de XL versie gerealiseerd worden en tijdens de Rotterdamse Museumnacht 2010 is het spel feestelijk onthuld. “Er staan nu twee XL edities in de stad, bij het Schaakstukkenmuseum en bij de Openbare Bibliotheek, waar dagelijks mee wordt gespeeld. De reacties zijn erg positief,” vertelt Harry trots. Samen met Carel gaat hij zich nu inzetten om het XL spel ook bij scholen en hopelijk Rotterdam-The Hague Airport geplaatst te krijgen. Naast de XL editie is er sinds december 2010 ook een tafel-editie van het Rotterdams Schaakspel te koop voor € 250,- een waar kunstwerk en collectors item.

Uniek schaakspel
Het Rotterdams Schaakspel is om meer redenen uniek. Harry: “Ik zou geen andere stad in Nederland weten waar je zo’n schaakspel voor zou kunnen samenstellen. Het is heel moeilijk om zes markante gebouwen te vinden die overeenkomsten hebben met de klassieke schaakstukken. Zo ben ik voor iemand die een spel van Londen wilde daar naar geschikte gebouwen gaan zoeken, maar het is niet gelukt. Ik kon geen geschikte dame vinden. Hetzelfde gold voor een Europees Schaakspel, daar heb ik namelijk ook over nagedacht. Die dames hè, die zijn altijd het lastigst.”

Door Marjolein Overmeer

Harry Hoek, ontwerper van het Rotterdams Schaakspel, over de totstandkoming van zijn geesteskind. Door Marjolein Overmeer

Vanaf de jaren 90 is hij al met het Rotterdams Schaakspel bezig. Harry Hoek, geboren en getogen in Schipluiden, wil graag uitleggen wat een niet-Rotterdammer bezielt om jaren van  zijn leven in dit project te steken. “Ik werk bij de Openbare Bibliotheek Rotterdam als organisator en inrichter van tentoonstellingen maar ik woon in Schiedam. Al jaren fiets ik elke dag naar mijn werk en bewonder ik de bijzondere architectuur van Rotterdam.”

Liefde

Oké, dat verklaart de liefde voor de gebouwen maar waarom dan een schaakspel? “Vroeger, als jochie, speelde ik zelf veel schaak. En verschillende ontwerpers die ik bewonder hebben ook schaakspellen ontworpen.” De beroemde Amerikaanse beeldhouwer Alexander Calder, is één van hen. Er is maar één beeld van Calder in Nederland te vinden en dat staat in Rotterdam: Le Tamanoir uit 1963. Calder, zelf een fanatiek schaker, ontwierp in 1942 een reis-schaakspel (zie afbeelding).

Terug naar Harry. Hij liep al een tijdje rond met het idee voor een schaakspel van Rotterdamse gebouwen maar er was geen geschikte dame. Pas met de komst van de elegante Erasmusbrug in1996 had hij haar gevonden. Hij ontwikkelde de eerste versie van het Rotterdams Schaakspel in een niet-abstracte uitvoering. Het bleek te kostbaar om dit schaakspel op de markt te brengen maar het Schaakstukkenmuseum heeft een exemplaar van dit unieke ontwerp in haar collectie.

Strakke gebouwen als inspiratie

Het schaakspel lag vervolgens jaren in de kast de verstoffen totdat Harry bij een van zijn fietstochten het nieuwe Scheepvaart en Transport college zag. “De vorm van dat strakke gebouw lijkt echt enorm op de vorm van het paard in het schaakspel. Ik kreeg weer inspiratie en ben op zoek gegaan naar nog meer nieuwe gebouwen die overeenkomsten hebben met schaakstukken. Het World Trade Center en Gebouw de Maas, gelegen aan de Boompjes, pasten precies in dit plaatje.” Voor de pionnen zouden de Kubuswoningen ideaal zijn en zo was het idee voor een abstract schaakspel geboren. Harry vond het niet alleen mooier maar het was ook makkelijker om te maken. En makkelijker is goedkoper, iets wat hard nodig was. Samen met zakelijk partner Carel van der Poel liep hij jarenlang bedrijven en (deel-)gemeentes af om geld te ronselen. Iedereen vond het een geweldig en mooi idee maar voldoende geld kwam er niet. Harry en Carel dienden daarom in 2008 het  ontwerp van het schaakspel, maar dan in XL formaat voor op straat, in bij RotterdamIdee. Dit is een initiatief van de stad om ideeën van haar inwoners te verwezenlijken. Het Groot Rotterdams Schaakspel werd een van de uitverkoren ideeën en de heren kregen een startkapitaal van € 5000,- om het ontwerp uit te voeren.

Essentiële rol Schaakstukkenmuseum

Door de onmisbare financiële hulp van het Schaakstukkenmuseum kon de XL versie gerealiseerd worden en tijdens de Rotterdamse Museumnacht 2010 is het spel feestelijk onthuld. “Er staan nu twee XL edities in de stad, bij het Schaakstukkenmuseum en bij de Openbare Bibliotheek, waar dagelijks mee wordt gespeeld. De reacties zijn erg positief,” vertelt Harry trots. Samen met Carel gaat hij zich nu inzetten om het XL spel ook bij scholen en hopelijk Rotterdam-The Hague Airport geplaatst te krijgen. Naast de XL editie is er sinds december 2010 ook een tafel-editie van het Rotterdams Schaakspel te koop voor € 250,- een waar kunstwerk en collectors item.

Uniek schaakspel

Het Rotterdams Schaakspel is om meer redenen uniek. Harry: “Ik zou geen andere stad in Nederland weten waar je zo’n schaakspel voor zou kunnen samenstellen. Het is heel moeilijk om zes markante gebouwen te vinden die overeenkomsten hebben met de klassieke schaakstukken. Zo ben ik voor iemand die een spel van Londen wilde daar naar geschikte gebouwen gaan zoeken, maar het is niet gelukt. Ik kon geen geschikte dame vinden. Hetzelfde gold voor een Europees Schaakspel, daar heb ik namelijk ook over nagedacht. Die dames hè, die zijn altijd het lastigst.”